Amerikalı Lora

Lora... Biricik ablam!

Lora'yı nasıl anlatsam bilmiyorum, ama ona karşı içimde çok yoğun bir sevgi var.

Kardeşim kadar seviyorum, dost gibi bana çok yakın.

Amerika'ya ilk olarak dil kursu için gelmiştim. Lora bizim dil kursu müdiremizdi. Benim dersime girmediği için çok fazla diyaloğumuz olmamıştı. Ama onu bazen sohbet odalarında görüyordum. Çok sıcak kanlı bir bayan, çok içten, samimi...

Aklımda Lora böyle kaldı. Daha sonra ben dil kursunu bitirdim ve uzun süre Lora`yı göremedim.

Bir kandil akşamı, geceyi beraber geçirmek niyetiyle arkadaşlarla toplanmıştık. Kapı çaldı ve ben heycanlı bir şekilde koştum. Yeni misafir kimdi acaba? Çünkü Amerika'da herkes çok yoğun olduğu ve mesafeler çok uzak olduğu için bazı arkadaşların gelmesi bizim için süpriz olurdu.

Koştum kapıya. Büyük bir coşkuyla "Hoşgeldiniz!" diyerek kapıyı açtım. Ve karşımda Lora vardı. İlk olarak "Acaba yanlışlıkla mı geldi?" diye düşündüm. Ama daha sonra arkasında bizim arkadaşı görünce anladım ki Lora bu akşam davetlimiz.

Çok heycan vericiydi Lora'yı evimizde ağırlamak. Arkadaşım "Lora da bu akşam bizimle olacak inşallah" dedi. Amerika'da bazen Müslümanların nasıl dua ettiğini, ibadet ettiğini çok merak ederler ve görmek isterler. Herhalde dedim, Lora da meraklılardan.

Gece ilerlerken muhabbet de koyulaşmıştı. Artık söyleme vakti gelmişti galiba, arkadaşım Lora'nın Müslüman olduğunu söyledi. Uzun süre önce İslamı araştırmaya başlamış ve Müslüman olmaya karar vermiş Amerikalı Lora.

O an ona sımsıkı sarılıp ağlamak istemiştim, ama yapmadım, benden korkabilirdi. Amerikalıların bizi anlayamadıkları çok nokta vardı. Bir de sarılmak! Lora'nın çok heycanlı ama tedirgin bir hali vardı. Etrafa çok düşünceli bakıyordu. O güzel gece Lora'nın güzel haberiyle bitti.

Bir Kandil gecesi daha, Lora bizimle... İlk gelenlerden. Zaten hep gözlerim yüreğim onu arıyor bir ortamda. Lora örtünmeye karar vermiş o gece sabahı. O kadar heycanlı ki... Ertesi gün okula örtülü girecek. Normalde Amerikalılar Müslümanların örtüsüne bir şey demezler, ama bir Amerikalının örtünmesi onlara tuhaf geliyormuş. Onu zor günler bekliyordu.

Bir güzel gün daha... Lora evlendi. Ve biz dün onun evinde iftardaydık. Bize tarhana çorbası ikram etti. Çay ile tatlıyı da unutmamıştı. Aynı evine gittiğim ablalarımdan biri gibiydi. O kadar ilgiliydi ki. Ve bize bir kitaptan ramazanın önemini okuyup üzerine yorum yaptı. Bu onun ikinci ramazanıydı.

O benim ablam! Biricik ablam... Allah onu iki cihanda da mutlu mesut etsin. Onun gibi nice insanların gönlüne girebilmek duası ile.