Vicdan külyutmaz – 2

Öte âlemden yanımızda getirdiğimiz, belki de yegâne mânevi uzvumuz vicdandır.Yapısı şuurludur, gözü hep ebedî hayata bakar ve onu ister. [1] Nasıl ki bir ördek yavrusu doğduğu anda, yüzmeyi bilir halde yumurtadan çıkıyorsa, insan da bu âleme hazır vicdanıyla gelir. Böylelikle dünyaya olan adaptasyonu, mahlûkata ve kendisine olan uyumu kolaylıkla sağlanır. Kirlenmemiş donanımıyla, örselenmemiş coşkularıyla, saf ve masumane bir vicdanla doğar insan. Fakat ne olursa işte bundan sonra olur. Katiyen yalana cevaz vermeyen, gıdasını sadece doğruluktan alan vicdan, bencilliğe kurban gitmeye, akıl yürütmelerin altında ezilmeye, yalancı cennetlerin içinde elem çekmeye başlar.

İçeriği şefkât ve acımak iken kendisi acınacak hallere düşer. ‘Biz büyüdük ve kirlendi dünya’ demeler başlar.. [2] Oysa kâinattaki meleklerin, insanın ruh binasındaki karşılığıdır vicdan. [3] Aşkın coşkularımızın kaynağıdır. Ucu sonsuza uzanmayan hiçbir sonuç vicdanı tatmin edemez. Velev ki ona evreni verseniz o yine tok olmaz. Zira fazilet üzeredir vicdan, iyi ahlak ve erdem üzeredir.. [4] Sonsuzluğun her çeşidini, bünyesinde barındıran Zât-ı Rahmân-ı Rahîm’i (c.c), aramak ve bulmakla programlanmış manevi organımızdır.

Ahir zamanın şu ağır şartları içinde, Rabbimizi bize bildiren belki de en yakınımızdaki uyarıcılardan biridir. [5] Simültane çeviri yapan çevirmenlere benzer. Mutlak hakikatleri özümüze tercüme eder durur..

Aykut Tanrıkulu

Dip Notlar:

[1] . İnsanın fıtrat-ı zîşuuru olan vicdânı,

Saadet-i ebediyeye bakar, gösterir.

Evet, kim kendi uyanık vicdânını dinlerse,

‘Ebed, ebed!’ sesini işitecektir.

Sözler / 29. söz / 2. esas / 8. medar / syf: 482

[2]. Murathan Mungan

[3]. Salih Özaytürk

[4]. Ne mümkün zulm ile (eziyet ve işkence ile),

Bîdâd ile imhâ-yı fazilet?
(Adaletsizlik ile erdemlerin yok edilmesi?)

Çalış, vicdanı kaldır, muktedirsen âdemiyetten!

(Gücün varsa vicdanı kaldır insanlığın içinden!)

Lem’alar / 22. lem’a / 2. işaret / syf: 175

[5]. Sözler / 19. söz / 1. reşha / syf: 214