Bir zamanlar

Fırtnalar gibi estik bir zamanlar,
o çılgın yamaçlarda.
Ufacık derelerde,
pırıltılı saf sular gibi aktık.
Denize kavuşmadık!

Ama,
buhar olup yükselmek var göklere...
Bulut olup o sonsuz maviliklerde,
damla damla yağmak var,
toprağın yüreğine..
sevecen bir yağmur gibi...

Bırak!
Gözyaşlarımızla filiz versin o tohumlar.
Bırak kalplerinde yeşersin,
bizde hapsedilen engellenen,
engellenmemesi gereken
o sınırsız sevgi...

Saklı Şiirler
Mart 1990, İstanbul